Türkiye’de kendini geliştirmek

Şüphesiz herkesin bir mesleği var ve bu meslekte kendini geliştirmek ilerlemek mümkün. Bir kişinin mesleğinde kendini geliştirdiğini ve tüm eğitimleri aldığını düşünün. Bu kişi hem mesleğinde kendine özgü teknik geliştirebilir, ürün geliştirebilir, kısaca bir şekilde değer üretir.


Kişi hobileri ya da iş dışı yaptığı şeylerden de eser üretebilir. Kitap yazabilir. Son dönem yaygınlaşsan şeylerden biri olan içerik üreticisi olabilir. Sanatta ya da sporda uzmanlaşılabilir. Bu konularda insanlara gösteri, sergi, eğitim gibi hizmetler verilebilir, ülke temsil edilebilir. Bu tarz uğraşlar kişinin psikolojisini düzelttiği gibi ayrıca kendini gerçekleştirme mertebesine yükseltebilir. Toplumda bu tür insanlar arttıkça toplum ilerleyecektir. Yeni girişimler oldukça da ülke ekonomisine katkı olacaktır.

Peki bu şartlarda kendini geliştirmek mümkün mü?

Özel sektörde çalışma saatleri genel olarak 12 saatten başlıyor. Haftada en az 6 gün bu şekilde çalışılıyor. Normalde fazla mesai kanunu olsa da uygulanmıyor. Günde 12 saat haftada 6 gün haftada 72 saat yapar. İşe gel git günde zaten sadece yemek hazırlayıp yeme ve uyuma kalıyor. Bu arada günde 12 saatten fazla, haftada 7 gün çalıştıran da gördüm.


Tabii gerçek hayat bu kadar çalışmakla da bitmiyor. Bu sınırsız çalışma karşılığı asgari maaş veriliyor. Son dönem asgari maaş ortalama kiraya eşit. Yani kısaca asgari maaşla geçinmek mümkün değil. Bu durumda kişinin borç içinde yaşaması ya da bu ağır koşullarda ek iş yapması kaçınılmaz hale geliyor.


İş yerinde görülen mobbingler, daha ağır koşullarda çalıştırılmak üzere yapılan tehditler ve iş kaybetme korkusu da cabası.


Bu durumda kendini geliştirme ve gerçekleştirme fikri oluşmuyor. Daha çok geçinme hatta hayatta kalma fikri öne geçiyor.


Bu işin bir başka örneği de torpille işe girme. Kişi hak etmediği yere girdiğinde kendini geliştirmek şöyle dursun işinde çalışmak bile istemiyor. Bazı şirketler torpilli çalışan için kadro boş bırakırken bazıları da normal çalıştırdığı işçiyi çıkarıyor. Yani normal bir çalışansanız torpilli eleman ihtimali bile bir işsiz kalma sebebi. Ayrıca torpilli elemanın yapmadığı işi de kendi işiyle birlikte torpilsiz eleman yüklenmek durumunda kalıyor. Yani torpilsizseniz şansınıza iş bulsanız ve işten çıkarılmasanız dahi iki kat daha fazla çalışmak zorunda kalabilirsiniz.


Bir de liyakat problemlerinden dolayı insanların iş bulamadığından uzmanı oldukları konu haricinde işlerde çalışma meseleleri var ki zaten bu durumda bırak kendini geliştirmeyi düzgün iş bile çıkmıyor.


Yani bu düzen devam ettikçe insanlar işini iyi yapamayacak, kendini geliştirmeyecek çünkü hayatta kalmaya odaklanacak. Bu durumda ülkede yeni ve parlak fikir veya ürün üretebilecek kapasitede olanlar sefaletle zamanını heba edecek. Özetle, bu kölelik düzeni devam ettikçe ülkeden bir cacık çıkmayacak.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir