Türkiye’de Para Yeme Piramidi

Bana bazıları paraları çok güzel cukka yapıyor, böyle rahat rahat yaşayan da çok fazla insan var gibi geliyor. Hani ne derler Türk filmlerinde… “Namusuyla çalışmak” fiilini sürekli sorguluyorum. Yani o şekilde çalışarak geçinmek gün geçtikçe daha zor hale geliyor. Kısa yoldan başkalarına zarar vererek kazanç elde etme çabasının yaygınlaşmasını toplumsal yozlaşma olarak değerlendiriyorum.

Kendi gördüğüm, tahmin ettiğim bir olayı yazacağım.

Şimdi bir ortamda insanlar hizmet almak için para ödüyor. Ama çok uçuk bir miktar ödüyorlar. Böylece havuzda milyonlar birikiyor. O paraları birileri cebe indirip zengin oluyor bir kere.

Sonra hizmet almak için taşeron gibi bir şirkete başvuruyorlar. Mümkün olduğu kadar az para ödemeye çalışıyorlar çünkü paraları cepcük yaptılar.

Piramidin en alt katmanına iniyoruz. Şirket yeterli elemanı, yeterli çalıştıracak kadar para alıyor ama onlar da cepcük yapacak ya. Eleman almıyor. Ellerindeki az sayıda elemanı aç susuz, yedi yirmidört çalıştırmaya çalışıyor. Nasılsa ülkede işçi hakları yok. Var gibi görünse de kanunu uygulayan yok. Hakkın yense hakkını savunman mümkün değil ki zaten öyle bir sistem ayarlamışlar kanun olsa ne yazar. Her neyse. Böylece işçi durmuyor. Sürekli işçi değiştiriliyor. İşe adaptasyon olmuyor. Kalabilen işçi de o kadar çalışmaya motive olmuyor işi yapmamaya başlıyor.

Sonuç: Hizmet alan aşırı bir fiyat ödeyip düzgün hizmet alamıyor. Hoş o kadar parayı verecek durumdaki adam acaba o kadar parayı helal yoldan mı kazanıyor tartışılır. Bu durumda ayrı bir döngü oluşuyor.

Tabii bu piramidin en alt katı daha tam bilmediğim ama tahmin ettiğim daha üst katları vardır. İnsan gibi düzgün ahlaklı yaşamak isteyene Allah kolaylık versin.