Sandviç Tekniği

Kasım 1, 2023Nisan 9, 2024 admin 0 yorum Aile içi iletişim, Erkek kadın ilişkileri, eş terapisi, İletişim, Sandviç tekniği, Toplumsal cinsiyet rolleri

Bugünkü konum pek bilinmeyen bir iletişim yöntemi olan sandviç tekniği. Aslında kadınların yıllar süren stratejisi, bir geçim kaynağı, çok gizli; erkeklere gaz vererek bir şeyleri yaptırmayı içeren bir teknik. Gizli diyorum çünkü nedense konu internette pek yer bulmamış. Bazı skeçlerde geçmiş. “Erkek dediğin gazla çalışır. Aslansın kaplansın diyeceksin” denilmiş. Bir de bir diziden hatırlıyorum bir kadın güçlü kadın karaktere ipucu veriyordu. “Kendini güçlü gösterme yapamıyorum sen erkeksin yaparsın de. Biraz gaz ver. Biz nasıl yıllardır eşlerimizi idare ediyoruz.” Diyordu. Kadınlar bilerek çok çaktırmıyor olsa gerek erkekler gazla çalıştıklarından habersiz koca egolarıyla hayata devam ediyorlar. Ancak genelleme yaptığımın da altını çizmem gerek.

Sebep Özgüven eksikliği

Erkeğin gazla çalışmasının en önemli sebebi özgüven eksikliklerinden kaynaklı. Özgüvenleri okşandığında hoşlarına gitmesi. Hatta durum öyle bir haldeki gaz olmadan çalışamayacak seviyeye geliyorlar. Şimdi şu bir gerçek, Türk ailelerinde hemen hemen tüm çocuklar büyük bir özgüvensizlikle yetişiyor. Yani sadece erkeklerin değil kızların da özgüvenleri kırılıyor. Hatta bana göre kızlarınki daha travmatik oluyor. Buna rağmen erkek bu durumdan daha özgüvensiz çıkıyor. Bunun sebepleri var.

Daha önce de pek çok kere yazdım. Bizim toplumumuzda erkeğin kendi işini görmesi garip karşılanıyor. Aslında bunun bir önceki aşaması çocukların kendi ihtiyacını karşılaması, ufak da olsa sorumluluk alması garip karşılanıyor. Her ne kadar bilinçli ailelerde yavaş yavaş bu durum aşılsa da bu çok yeni bir yaklaşım ve bence sonuçlarını gelecekte göreceğiz. Ancak bizim kuşaklar ve öncesi batı toplumundan oldukça farklı. Çocuklar batı toplumundaki gibi sorumluluk abidesi olarak yetiştirilmiyor. Bir de batı olmasına rağmen yüzyıllarca süregelen cinsiyet rolleri de işin içinde düşünün.

Bizim toplumumuzda kadının köle gibi çocuğun çevresinde dört dönmesi, 12 yaşına kadar yemeğini ağzına vermesi bekleniyor. Sonra takribi ergenlik dönemine gelince hiçbir şeye alıştırılmamış çocuğa bir anda vahiy inmesi bekleniyor ve bir anda pek çok sorumluluk bekleniyor. Ancak dostlarım bu iş tam olarak öyle değil. Bu beklenti sadece kız çocukları üzerine. Eh ne de olsa yaş alıp topluma girdikçe beklenti yığınının altında kalacaklar. Bunlar ne ki gözüyle bakılıyor duruma.

Cinsiyet rolleri

Ancak çoğunlukla erkek çocukları duruma müdahil değil. Erkek çocuk evlenene kadar işini annesi görürken evlenince işini karısının görmesi bekleniyor. Bu yazıda çok güzel anlatılmış. Özgüven bir beceri geliştirme meselesi. Daha yumurta bile kıramıyorsa bir kişi, özgüvenden bahsetmek yersiz. Nitekim böyle bir kişide özgüvensizlik olması Allah’ın emri.

Evet genelleme yapıyorum dedim. Belki çocuğuna sorumluluk veren aileler var. Ama işin şu boyutu atlanıyor. Anne çok bilinçli diyelim ve oğlan çocuğunu çok güzel yetiştirmeye çalışmış. Ama baba örneği hiçbir şey beceremiyor. Anne maddi manevi her şeyi sırtlanmış. Eh zaten bu toplumda kadından beklenen bu değil mi? Çoğu zaman çocuğa ne öğretilirse öğretilsin çocuk ebeveynin kopyası oluyor. Çünkü önündeki örnek belli. İşin içinde kuşaklar var. Y kuşağından ya da z kulağından bahsetsem işin içine boomer ve x kuşağı giriyor. Maalesef bu kuşaklarda da yük kadında. Kadın köle. Erkeği rahat gören erkek çocuğu ne kadar iyi yetiştirilse de bu kültürden mutlaka alıyor. Hadi baba da maharetli olsun bu kadın köledir kültürü içinde çevresinden, arkadaşından etkilenmemesi oldukça zor oluyor. Hep diyorum, bizim toplumda ezici cinsiyet rollerinden kaçış yok.

Hani kültürün kökenine ineyim diyorum. Sanayi devrimine geç kalmış bir toplum var. Yüzyıllarca erkek kahvede takılırken, çapa, çocuk, ev, hasat, yemek, bulaşık, çamaşır, hayvanlar… Her şey kadında be anam. Kökende de iş yok.

Aşırı özgüven verilenler

Kısaca hayatta en ufak bir sorumluluğu olmamış erkek özgüvensiz oluyor otomatikman. Bir de ağam paşam diye sürekli pışpışlanarak yetiştirilen bir grup var. Bunlar daha muhafazakar kesim ve bunlarda cinsiyet ayrımcılığı çok daha keskin. Yine bu yazıda belirtilmiş. Bu tipler de daha yumurta kıramazken Ceo olacağını zannediyor. Sonuçta olamıyor ve otomatikman en geç 30’lu yaşlarında özgüvensizliğe geri dönüyorlar.

Kadında da tersi 30’lu yaşlarından sonra özgüven geliyor. Çünkü ne kadar özgüvensiz yetiştirilseler de beklentilerden dolayı sorumluluk deryasına girmek zorunda kalıyorlar ve bir şeyleri başardıkça özgüvenleri artıyor.

Bu yazıda Alman bir araştırmacı bulmuş. Muhtemelen aynı çalışma Türkiye’de yapılsa sonuç farklı çıkmaz. Kadının bir şeyler başardığını gören erkek özellikle pışpışlanarak büyüdüyse özgüvensizliği de bastırınca kadına şiddet uyguluyor.