Bebek düşmanlığı

Yine geçenlerde sosyal medyada denk geldiğim bir bebek düşmanlığı tartışması üzerine bu yazıyı yazmaya karar verdim. Son zamanlarda bebeklere ve çocuklara karşı artan bir tahammülsüzlük olduğu aşikâr. Ama bebeğe karşı tahammülsüz insanların hadsizlikleri beni açıkçası şaşırttı ve toplum içinde yaşayan bireyler olarak yaklaşımlarını gerçekçi bulmadım.

Bir kişi ya da bir çift çocuk yapmamayı tercih edebilir; bunu gayet normal karşılıyorum. Ama “Dışarı çıktığımızda ya da toplu yaşanan ortamlarda çocuk ya da bebek görmek istemiyoruz, çocuklu aileler evden dışarı çıkmasın” demek gerçekten normal bir psikoloji mi?

Yani bana hiç normal gelmedi. Bu kişiler de önceden çocuk değil miydi acaba? Çocuklukları boyunca eve mi kapandılar ki? Şu anki jenerasyon bence bize göre daha çok eve kapanıyor. Yani sanki hiç çocuk olmamışlar gibi bu kadar bencilce bir düşünce nasıl var olabiliyor, gerçekten emin olamıyorum. Hayır, sonuçta insanlığın devamı için çocuklar gerekli, ayrıca sağlıklı çocuklar gerekli. Sanki kendisi çocukken hiç dışarı çıkmamış gibi “Çocuklar dışarı çıkmasın, çocuklu aileler de çocuklarıyla dışarı çıkmasın” demek ne kadar doğru? Bu kişiler gerçekten toplumun bir parçası gibi mi hareket ediyor?

Bebek düşmanlığı ile ilgili Diğer Tepkiler

Bebek düşmanı insanlara baktığımda, başka gönderilerinde “Çocuk istemiyoruz, hayvan seviyoruz” dediklerini görüyorum. Ben de hayvan severim, hatta hayvan besliyorum. Ama hayvan sevgisi nasıl bebek ve çocuk nefretine dönüşebiliyor, bunu anlamıyorum. Yani sonuçta hayvan seven, bitki seven, dünyayı seven biri bebek de sever gibime geliyor. Bana sanki bu tipler bebek yapmayı denemiş ama başaramamış, ki sağlık durumundan dolayı olabilir, ve sonuçta bebek düşmanlığı geliştirmişler gibi geldi. Yani birtakım psikolojik tepkiler bir yere kadar anlaşılır ama bebekli ve çocuklu ailelere karışmaları hadsizliğe giriyor.

Bazen gerçekten insanların sosyal medyadaki davranışlarına anlam vermekte zorlanıyorum. Ama bu bebek düşmanlarına destek verenlerin arasında çocuklu, bebekli aileler de var. “İşte, haklılar” falan diyorlar. Ya da “Biz çocuğumuz 18 yaşına gelene kadar evden dışarı çıkmadık, siz de çıkmayın” diyorlar. Bu kişilerin profiline baktığımda, kendi işlerini dışarıda yapan insanlar olduklarını ve hem iş hem gezmek için gittikleri yerlerin çocuklarıyla çekilmiş fotoğraflarını gördüm. Yani insanlar neden yalan söylüyor? Böyle daha mı iyi tepki alacaklarını düşünüyorlar, ya da kendilerince onay alacaklarını mı sanıyorlar?

Argümanlardan biri de ailelerin bazen bebeklerini kontrol edememesi ve çocukların çok hareket edip çok ses çıkarmaları. Köpeklerin ne farkı var bilmiyorum ama bu yine çocukları “bitki” sanmakla aynı fikre çıkıyor. Tabii bir de insanların çocuklarını akıllı telefonla zombileştirmeleri, insanların normal çocuk anlayışını bozarak normal çocuklara tahammülünü azalttı. Son dönem artan çocuk ve bebek tahammülsüzlüğü bence dünyada yükselen bir trend ama her konuda olduğu gibi bizde bazı gariplikler daha sert yaşanıyor.